تبیین، طراحی الگو و اعتبارسنجی برنامه درسی راهبردی آموزش عالی

چکیده: راهبردی اندیشیدن، از جمله اولویتهای توصیه شد? متخصصان و تصمیم گیرندگان در شرایط پیچیده و دشوار بوده است. امروزه نیز، در عصر اقتصاد دانایی محور، پیچیدگیهای ناشی از پدید? تغییر و سرعت بالای تحولات در عرص? یادگیری، تفکر راهبردی برای آینده نگری و آینده سازی توأم با چندجانبه نگری از طریق مشارکت در فضاهای نوین یاددهی ـ یادگیری را ضروری ساخته است. جلوه های ناشی از پیشرفت علم و فناوری در این عرصه، معنایابی نسبیت یادگیری، یادگیری فرازمان و فرامکان، و امکان تحقق راهبرد کسب توانایی فراشناخت در یادگیری برای مشارکت در چرخ? تولید و مدیریت دانایی است. هدف این پژوهش، تبیین مفهومی نو، در پاسخ گویی به پیچیدگیهای ناشی از تحولات از طریق مطالعات برنام? درسی و معنایابی ویژگی ماهوی آن در هر دو حوز? عمل و نظر است. بنابراین، ابتدا پدید? تغییر در موقعیت تنها پدید? غیرقابل تغییر در سیر تحولی مطالعات برنام? درسی آموزش عالی، به مثابه تأثیرگذارترین و تأثیرپذیرترین دور? تحصیلی رویاروی با این پدیده، بررسی و تشریح شده و سپس مبانی نظری برنام? درسی راهبردی آموزش عالی ایران در موقعیت جامعه ای پیرامونی، مورد مطالعه و پژوهش قرار گرفته است. برای تبیین علمی و هر چه دقیق تر این پژوهش، از منطق سه سوسازی بهره گرفته شده در فرایند کاربست این منطق، گردآوری داده ها با تکنیک های گوناگون از سه منظر متفاوت، به تبیین مبانی فلسفی، روان شناختی، جامعه شناختی و فناوری، کاربست آنها در طراحی الگویی فرافضا، چند بعدنگر و تلفیقی از ابعادی همچون روشهای یاددهی ـ یادگیری، شایستگیهای قابل کسب و تعمیق در دانشگاه، محتوایی چند رسانه ای و در نهایت اعتبارسنجی از دیدگاه ذی نفعان، منجر شده است. بر اساس یافته های این پژوهش می توان برنامه درسی راهبردی آموزش عالی را به عنوان مفهومی نو در سطح ملی و جهانی، چشم اندازی مدون، جامع، فراکنشی و منعطف برای تفکر، پژوهش و برنامه ریزی پذیرفت و آن را به کار کلید واژه ها: برنام? درسی راهبردی آموزش عالی، فراشناخت، مدیریت دانایی، نسبیت یادگیری، محتوای چندرسانه ای، روش های یاددهی ـ یادگیری، شایستگی، یادگیری ترکیبی.